Leugentjes om eigen bestwil; daar zijn wij ouders soms best goed in! Gewoon om ergens onderuit te komen of omdat je iets vergeten te bent. Deze maakte ik zelf mee; heb jij ook zo’n mooi voorbeeld?!
Klok verzetten
Toen ik klein was, keek ik altijd naar Sesamstraat voordat ik naar bed ging. Geen idee hoe oud ik toen was, maar als ik mijn ouders mag geloven, was ik heel jong. Soms wilde mijn moeder dat ik eerder naar bed ging, bijvoorbeeld omdat het al een lange dag was geweest. Ik kon echter al vrij snel klok kijken en wilde natuurlijk niet eerder naar bed. Wat mijn moeder dan deed, was de klok verzetten. Ze vertelde me vervolgens dat Tom en Ieniemienie ziek waren! Echt, schandalig, haha. Of eigenlijk nog veel erger: dat ik daar intrapte, hihi.
Ook grappig: ik hoorde van iemand anders dat de tv-personages slapen als de televisie uitstaat. Een schattige manier om kinderen te helpen begrijpen waarom ze niet 24/7 tv kunnen kijken.
Zere voeten snoepjes
Zelf kan ik er ook wel wat van hoor, ik vertelde eerder al over de zere voeten snoepjes die wij gebruikten tijdens onze vakantie in Disneyland Parijs. Hij klaagde toen regelmatig over zere voeten en wilde dan niet verder lopen. Ik kocht Skittels, deed ze in een oud Tictac doosje en vertelde dat het ‘Zere Voeten snoepjes’ waren! Als hij klaagde dat hij zere voeten had, dan mocht hij dus pilletje voor zijn zere voeten. Werkte geweldig; dan klaagde hij weer een tijdje niet en had energie voor tien!
Allergisch zijn
Niet zelf meegemaakt, maar ik zeg een keer op tv dat ouders hun zoon hadden wijsgemaakt dat hij allergisch was voor bacon en snoep. Daar zou hij alleen maar buikpijn van krijgen en dat mocht hij echt niet. Dit was natuurlijk onzin; maar die jongen heeft jaren geen bacon en snoep durven eten!
Het ijs is op
De ijscoman speelt muziek als hij geen ijs meer heeft. Dit wordt soms gezegd om kinderen niet teleur te stellen als ze de ijscoman horen maar er geen ijs gekocht wordt. In het verlengde hiervan, toen wij de winkel hadden, hoorden wij wel eens iets dergelijks. Kinderen zeiden dan dat ze naar de winkel wilden, maar dan hoorden we ouders antwoorden: ‘Nee, de winkel is dicht!’ Ik heb wel eens de neiging gehad om naar buiten te lopen en te roepen: ‘Nee hoor, we zijn open!’ Maar ik denk niet dat dat in goede aarde gevallen zou zijn!
Op internet gevonden
Op internet kwam ik trouwens nog een paar leuke voorbeelden tegen. Zoals een moeder die, als ze iets eet wat ze niet wil delen, zegt dat het heel pittig is. Want dat willen ze echt niet! Of wat dat je van deze? ‘Ik verstop koekjes, chocola en andere dingen die ik niet wil delen in een lege tampondoos. Daar kijken mijn kinderen nooit. En mijn man al helemaal niet.’ Geniaal!!
