Vandaag denken we weer even terug aan iets van vroeger; een flashback dus. Deze week kijkt Martine terug naar de eerste verjaardag van A.R.!

Het laatste moment

Het is alweer een tijdje geleden, de eerste verjaardag van A.R., inmiddels is hij alweer 7,5! Zijn eerste verjaardag weet ik goed; het was tenslotte ook mijn eerste verjaardag. Mijn eerste verjaardag als moeder. En laten we eerlijk zijn, deze verjaardag was ook vooral voor mij (en mijn man) bedoeld, want A.R. had er nog helemaal geen benul van!

Natuurlijk wilde ik dat alles perfect was en begon in ik mijn hoofd al weken geleden met de voorbereidingen. Helaas alleen in mijn hoofd, dus uiteindelijk moest alles toch op het laatste moment, zoals zijn traktatie voor het kinderdagverblijf. Verder lukt het niet om de taart die ik wilde te krijgen, was het verjaardagsshirt wat ik voor hem had besteld veel te klein en waren veel vrienden van ons op vakantie. Ja, en als perfectionist dan baal je daar allemaal van.

Gewoon genieten

Maar het is allemaal niet belangrijk; want het was veeeel te warm om een mooi verjaardags shirt aan te hebben en het maakte hem niet uit hoe dit taart er uit ziet. Als hij er maar slagroom op zit en als hij er maar in kan slaan! En toen we hem zingend uit bed gingen halen, was dat allemaal duidelijk. Hij genoot!! Het zingen, de ballonnen, de slingers. Hij keek zijn ogen uit. En daar doe je het toch voor.

taart-eten

Visite

‘s Middags was de visite er en mocht hij zijn kaarsje uitblazen. Uiteindelijk heb ik een taart bij Multivlaai gehaald en was hij nog best gaaf, vind je niet?
Ik had, heeeel leuk, een sterretje in de vorm van een 1 op de taart gezet. Maar euh, die zie je natuurlijk niet als het licht is! Verder blies de wind het andere kaarsje uit, maar A.R. heeft genoten! Van de aandacht, het kadopapier en het kliederen met de taart. Oh en ook wel van zijn kado, want hij kreeg een hele mooie schommel. En als mama kun je daar ook maar heeel erg van genieten. Het is alweer even geleden, maar als ik de foto’s terugkijk, dan weet ik het nog als de dag van gisteren 🙂