Een tijdje geleden schreef ik al over de Rosacea die ik heb; een soort uitslag/ rode vlekken/puistjes in mijn gezicht. Ik loop hiervoor alweer een jaar bij de dermatoloog, maar echt verbeteren doet het niet. Maar help, wanneer vraag je je een second opinion aan?!

Rode vlekken

Sinds een jaar of 7 heb ik er last van, van de Rosacea in mijn gezicht. Ik kreeg er voor het eerst last van rondom de zwangerschap van mijn oudste zoon, dus ik dacht eigenlijk dat het met hormonen te maken had. De eerste paar jaar heeft de huisarts medicijnen en dergelijke voorgeschreven en het ging wisselend goed. Ik moest wel regelmatig antibiotica slikken en dat is toch niet zo fijn…

Een verwijzing

Vorig jaar heb ik uiteindelijk toch een verwijzing naar de dermatoloog gevraagd. Waarom zij hier zelf niet mee kwam weet ik eigenlijk niet, want eigenlijk kwamen we niet verder. Sinds vorig jaar loop ik dus bij de dermatoloog, die mij ook weer een (andere) antibiotica en een creme voorschreef. Ook drukte zij mij nog meer op het hart dat ik niet in de volle zon mag staan en een goede zonbescherming moet gebruiken; ook al ik in de zon in de auto zit. De antibiotica sloeg aan, maar als de kuur was afgelopen, dan kwamen mijn klachten weer gezellig terug. Niet echt een lekker cadeautje

Even opzoeken

Natuurlijk moest ik regelmatig terug naar de dermatoloog en als ze mijn gezicht dan zag, dan zag je haar bedenkelijk kijken. Ja, het is misschien wat minder, maar zeker nog niet weg! Dan zei ze dat ze even wat ging opzoeken en kwam ze na 10 minuutjes weer terug. Met toch weer een verlening van de kuur. De laatste keer dat ik ben geweest was in december en toen schreef zij een andere kuur voor… eentje die voor mij gevoel helemaal niet aanslaat!

Nog een mening

Zoals gezegd, die kuur sloeg helemaal niet aan, dus na twee weken heb ik gebeld om dit aan te geven. De assistente gaf toen aan dat het zeker drie weken duurt voordat deze kuur aanslaat én dat het buiten heel koud was, wat heel slecht voor mijn huid is… Dus ik moest het nog even aankijken. En dat is prima hoor, maar het gaat wel om mijn gezicht! Het is niet een plekje op mijn been ofzo, maar iedereen die met mijn praat of mij alleen al ziet, kijkt naar mijn gezicht en ik word er gewoon onzeker van!!

Om eerlijk te zijn heb ik gewoon geen vertrouwen meer in deze arts… sorry… volgens mij weet ze niet wat ze met mij (of mijn gezicht 😉 aan moet… ik wil gewoon nog een mening! Natuurlijk zou ik dit met haar moeten bespreken, maar dat vind ik best lastig… Wat zouden jullie doen!?